De strimka woda riky, de iz polja dmut' witry,
Naszi pradidy-didy na Dnistri des' młyn zweły.
Buduwały dlja syniw, szczob kraj chlibom bahatiw,
Ta ne znały, szczo wiky tut zapaljat' swit wesny!

Pryspiw:
Na Dnistri młyn, na rici!
Ob’jednaje doli wsi!
Chto pobaczeń tut nemaje
Szczastja u żytti ne znaje!
Jak kołys' z zerna muku,
Tak teper łjubow swjatu!
Iz ciłunkiw i kochannja
Tworyt' zweczora do rannja!

W kożnim zakutku młyna – serce pradida j dusza!
Jichnja pracja, ruky j smich zaberut' iz doli hrich!
Swit pobaczeń u młyni – ce kochannja noczi j dni!
Zmełe wsi słowa sumni na Dnistri młyn, na rici!

Pryspiw