Po dorozi żyttja, jak usi, krok za krokom idu
I w torbynu żyttja, jak usi, deń za dnem ja kładu!
I po hrisznij Zemli, jak usi, duszu j tiło nesu
I szukaju ja skriz' dołeńku sprawżnju swoju!

Pryspiw:
Kriz' roky, kriz' lita
Nese mene dolja moja!
I chaj czas prolita
Zawżdy zi mnoju wona!
I moje wse żyttja
Łipyt' wona mandriwna!
I za wsi dni moji
Zawdjaczuju doli swojij!

Kriz' roky, jak usi, wid żyttja ja udary terpłju,
Kriz' lita, ja zawżdy, za kożen swij uspich płaczu!
I swij chrest, ja szczodnja, terpeływo i wperto nesu
I u doli j żyttja pro jedyne ja szczyro mołju –
Szczob ridnja, kriz' lita, zawżdy szczasływa buła,
Szczob Wkrajina moja zawżdy szczasływa buła!
I todi ja projdu swoho żyttja wsi boji,
Koły dołeńka j Boh – wczujut' mołytwy moji!

Pryspiw