Nichto ne znaje prawdy pro łjubow,
Ni de żywe, ni z kym ide do liżka,
Taka sobi nezrozumiła knyżka,
Nichto ne znaje prawdy pro łjubow.

Wona ide neczutnoju chodoju,
Skradajet'sja kriz' serce jak kriz' nicz,
Pronyzuje joho jak hostryj niż
I zabyraje nazawżdy z soboju. (2)

Pryspiw:
Łedi-tajemnycja,
Ja do nih twojich
Nebo prychyljaju,
Nebo do zemli.

Łedi-tajemnycja,
Serce u wohni,
W hrudjach wse pałaje
Chołodno meni. (2)

Nichto ne znaje prawdy pro łjubow,
Wona chowaje w tiń swoje obłyczczja,
Torkajet'sja tebe czy tilky snyt'sja,
Nichto ne znaje prawdy pro łjubow. (2)

Pryspiw

Płacze i smijet'sja
Wabyt' i bołyt'
Rwe w szmatoczky serce
Kałamutyt' sny.

Kożen raz jak w persze
Ty smakuj jiji
Łedi-tajemnycju
Pannu-wizawi
J bereży jiji!