U lisi miż kuszczamy,
Wychodjaczy na kraj,
Dwa junych partyzany
Poczuły kryk "striljaj".

W pohidnyj deń raneńko
Iz lisa jde łuna,
Tam soneczko jasneńke
Prominnja rozkyda.

Ponuryj lis szumuje,
Szumyt' woda, hude –
Nedobre szczos' wiszczuje,
Trywożna chwylja jde.

I tak urano-wranci
Rozbihłysja wony,
Ukrajins'ki powstanci,
Na rizni storony.

Odyn biżyt' lisoczkom
Pid szum suchych łystkiw,
W hori ponad potoczkom
Striljaw na worohiw.

Druhyj – czerez dorohu
Ta j czerez połe w lis.
Jomu na dopomohu
Służyt' wirneńkyj kris.

Win tryczi obertawsja,
Na nohu prykljakaw.
Zawzjato widbywawsja,
Na worohiw striljaw.

Naraz harjacza kulja
Proszyła jomu bik,
Poczuw win sered polja,
Szczo wże kinczyt'sja wik.

Dobywszysja do lisu,
Siw sobi ne peńku,
Schyływszysja na krisa,
Czekaw na smert' swoju.

Na dokaz Mołdowana
Pryjszły tam worohy
I tiło partyzana
Schyłyłos' do nohy.

Riczka bystra szumuje,
Łis sja skołychnuw...
A woroh benketuje...
Powstanec' wże ne czuw.