Spit', chłopci, spit'...
Spit', chłopci, spit',
Pro dołju, wołju tycho snit'!
Pro dołju, wołju Witczyzny...
Czy ż możut' buty kraszczi sny?

Za ridnyj kraj, za kraj swjatyj
Wy widdały wik mołodyj,
Wy widdały junac'ki sny,
Wysznewyj swit żyttja wesny.

Łetiły Wy, mow ti orły...
Ni mamy płacz, ni kryk sestry
Ne zupynyły Was na myt'.
Cyt', mamo, cyt'! Cyt', sestro, cyt'!

Łetiły Wy i bez wahy,
Nenacze lwy borołys' Wy.
Szczo kuli Wam i szczo sztyky?
Wy junaky, wy kozaky!

I kłykaw Was Hospodnij hłas...
Wy jszły borotysja za nas,
Za czariw czar, za mriju mrij,
Za wołju jszły na perebij.

I Wy piszły w szczasływu put',
I Wy piszły, szczob ne wernut'.
Czerwonyj sztyk, krywawyj szljach,
Stojat' mohyły po poljach...

A pryjde deń, wełykyj deń,
Deń radosti i deń piseń,
I zahude swobody dzwin –
Do Was my pryjdem na poklin.

I tam, de Wy ljahły kist'my,
My ljażem wilnymy hrud'my.
Na waszych tychych mohyłach
Zamaje nasz pobidnyj stjah.