Zołoto-czerwoni, bystri moji koni,
Wse nesut' mene u synju dałynu,
Promajnuły ranky, spohady switanky,
Sprawno p’jut' mynułych junych dniw rosu.
Dawnja moja mrija swityt' ta ne hrije,
Żar jiji pohłynuw newmołymyj czas
I jomu ne w zmozi staty na dorozi,
Win odyn jedynyj, najmudriszyj z nas.

Pryspiw:
Koni, moji koni,
Zołoto-czerwoni,
Ne nesit' tak szwydko,
Mene u synju dal,
Koni, moji koni,
Ja u was w połoni,
Ne mereżte skroni,
Sribła wam ne żal.

U widłunni roky, nacze swoji kroky
Czuju i wpiznaju ja muzyku tych dniw
Ta nesut' koni nacze wid pohoni,
Zupynyty jich nichto szcze ne zumiw.
Deń nowyj zorije, spownenyj nadijeju
W zołoti kupajet'sja moja zemlja,
Znowu wid poroha, kłycze nas doroha
I sidłaju ja nestrymnoho konja.

Pryspiw