Zajszło za hory sonce, skinczywsja jasnyj deń,
A temna nicz spiwała wse radisnych piseń.

W tu niczku mandruwały u pochid junaky,
Weseli ta bad'ori powstanci-junaky.

W tu niczku tychu, mertwu poczałasja hroza:
Po hołosi worożim poczałasja strilba.

Striljały skorostriły, naraz poczuwsja huk
I wpaw na zemłju wbytyj z Myłusz Hryc'ko Sajuk.

Wid radosti nawisnyj herman zarehotaw,
Szczo synowi Wkrajiny żyttja win widibraw.

Zahynuw mołodeseńkyj u ridnomu seli,
O, druże dorohyj nasz, my tużym po tobi.

Chocz win łeżaw ubytyj, w rukach joho – nahan,
Wse ciływsja striljaty u herman, u pohan.

Zahynuw win łysz tiłom, a duch joho iz namy
I dali jde za wołju do boju z worohamy.