Czoho ty, diwczyno, taka sumna chodysz,
Czomu ne spiwajesz piseń?
Czomu weczoramy u sad ne wychodysz,
Hljadysz na szljach niczku i deń?

Tomu sumna chodżu, szczo kraj u newoli,
To j pisnju spiwaju sumnu.
I w sad ne wychodżu, bo ne maju doli –
Mij myłyj zahynuw w boju.

Jak tjażko zhadaty toj weczir rozłuky,
Jak myłyj piszow do UPA:
Pałki pociłunky i win podaw ruku,
Ja buła weseło-sumna.

Weseła tomu, szczo do ridnoho wijs'ka
Mij myłyj piszow, do UPA:
Ne bude wże bilsze huljaty hołota,
Propade prokljata tjurma.

Chocz myłyj ne pryjde, mene ne pryhorne,
W mohyli nechaj spoczywa,
Ja płakat' ne budu, ne budu rydaty,
Bude Bat'kiwszczyna wilna.

Todi my zhadajem pro naszych herojiw,
Ja swoho myłoho spimnu,
A tym, szczo upały, ne zljakawszys' boju,
Winok na mohyłu spłetu.