Pid nebom czużym ja skytajus',
Ne maje porady meni.
Tebe, moja zirońko, błahaju:
"Prysnysja meni chocz u sni".

Chotiw by na tebe pohljanut'
I słowa twoho ja poczut',
Porady twojeji posłuchat',
Z toboju wse hore zabut'.

Czy skoro tebe ja pobaczu,
Czy skoro poczuju twij hłas?
Neskoro, neskoro nastane
Szczasływa chwyłyna dlja nas...

Tycheńko ja lisom prochodżu
I czuju – zozulja kuje,
Zhadaw ja, szczo w Bożomu switi
Diwczyna kochana des' je.

Wesełe, szczasływe kochannja,
Wesełyj twij pohljad, twij smich.
Wesełe twoje szczebetannja –
Mylisze wid wsjakych utich.