Podaj, diwczyno, ruku na proszczannja,
Naj pociłuju szcze chocz raz,
Bo pryjszła hodyna, czas ity do boju,
Muszu spownjaty toj nakaz.

Jszły my do boju temneńkoji noczi,
Zori nad namy sijały!..
Harmaty były, a my nastupały!
Odyn za odnym padały...

Baczyw ja, baczyw ranenoho druha...
Win wpaw na zemłju szcze żywyj.
Z hrudej czerwona krow tekła rikoju,
Ostanni słowa howoryw:

"Napyszit' do bat'ka, napyszit' do neńky,
Napyszit' do łjuboji diwczyny,
Szczo hostra kulja hrud' moju probyła,
Opiw do druhoji hodyny".

Ne buło tam bat'ka, ne buło tam neńky,
Ne buło tam łjuboji diwczyny,
Tilky towaryszi za mnoju płakały
Koło striłec'koji mohyły.