Czerez Kyjiw na Wkrajinu bytyj szljach bilije,
Jak zhadaju, myłyj druże, to aż serce mlije.

Rujnuwały, płjundruwały prokljati czekisty,
Znuszczałys' nad narodom pidli komunisty.

Z cerkow naszych porobyły teatralni sali,
Oj ne dajmos' nad soboju tak znuszczatys' dali.

Odnak, kożen łycar – sławnyj, kozac'koho rodu,
My pidemo za Wkrajinu z worohom do boju.

Ridnyj Kyjiw widberemo – win stane mohuczyj,
Ukrajinci usmichnut'sja nad Dniprom rewuczym.