Czoho ja chworyj toboju
Ja wojin na bezłjudnij wijni
Takij banalnij
Taki nepotribni
Moji posmiszky pidrobni
Twoji słowa taki pusti
Taki chołodni
Szo można ob nych tuszyty syharetu
Ja wykłjuczaju switło i jdu spaty
A de ty?
I dali krutjat'sja płanety
Padajut' komety
Zasidajut' komitety
Zahałom wse jak zawżdy
Ałe szo ne howory
Czotyry roky nemało
I znow czetwerta sorok
Chołodna kawa
Za wiknom zływa
Ałe szos' minjaty nemaje syły
I kożna kaplja, jaka padaje z neba
Nahaduje pro tebe
Znow dzwinok – znow pusta rozmowa
Na inszomu kinci twij sołodkyj hołos
Jakyj daje nadiju
Ałe czomus' jakomu ja ne wirju
Łjubow – ce hra
Jaku ja prohraw
Słowa zi staroji pisni:
"Tak, tak wse w porjadku
Ja łjubłju tebe zwisno"
Ałe w mene nema maszyny
Chaj łjubyt' toj, chto hroszi maje
A ja tak kusok kretyna
Ja pisni pro tebe spiwaju...
Istorija sumna i tobi pohano
A ja dawno zabyw
Ja prosto ułybajus'
(Kołys' zhadajesz)

Pryspiw:
I szo tobi treba? Szo tobi treba?
I szo tobi treba? Szo tobi treba?
I szo tobi treba? Szo tobi treba?
Czujesz, czujesz, szo tobi treba? (wes' kupłet – 2)

Szo tobi treba szczob nareszti buła szczasływa?
Robota, hroszi, maszyna, czy wełyka kwartyra?
Czy szczob porjad buła kochana łjudyna,
Z jakoju b ty wychowuwała swoho syna?
Ty taka krasywa, szczo ja prosto bezsyłyj
Tebe zrobyty szczasływoju, ty j bez mene szczasływa
A za wiknom zływa, taka pochmura kartyna
Znowu ta moja chołodna i pusta kwartyra
Ryma za rymoju i znowu wychodyt' kupłet
Czesno? Dawno zadraw wże cej hr'obanyj rep
Ałe tak bahato "ałe", a czas myne,
Ja pojmu tebe i ty też mene pojmesz
Awżeż, my rizni, i nawit' błyz'ko ne podibni
Ałe taki ridni, i słowa tut ne potribni,
Widpowidi widpowidni na moji zapytannja,
Szczo tobi treba, szczob zrozumity moje kochannja?
O ce zawdannja, małeńka, i ne proste
Wse, szczo ja tilky szczo skazaw, ce wse ne te
I szcze odne "ałe" i szcze odna "koma"
Znowu ja zasypaju odyn w sebe wdoma

Pryspiw