Oj szumyt', szumyt' ta dibrowońka
Nehodońku wiszczuje,
Oj czomu, czomu mołodyj striłec'
W kwatyri ne noczuje?

Oj szumyt', szumyt' ta dibrowońka
Czy ne burja nadchodyt',
Mołodyj striłec' do diwczynońky
Na rozmowońku chodyt'.

– Diwczyno-rybczyno, podaj mni ruczeńku,
Podaj że druhuju, naj pociłuju
Biłuju ruczeńku, ustońka hożi, jak tiji rożi,
Pociłuj w serci bil zaworożyt'.

– I ruku podała b i pociłuwała b,
Ta nu ż chto czatuje, pociłuj wczuje.
Pide obmowońka zaraz łukawa pide nesława.
Szczo bude maty na ce kazaty?

– Kochana, spljat' łjudy, chto słuchaty bude?
Zasnuła j kałyna heń koło tyna,
Szcze sołowejko łysz myłu rozważyt' i spaty ljaże.
Win chocz poczuje ta ne rozkaże.

– Dam ruczku na chwyłju ta ust ne nachyłju
Bojusja pohuby, mij ty hołube:
Wydnaja niczeńka – szczos' tam majaczyt', szcze chtos' pobaczyt',
Chto ż meni, serce, take probaczyt'?

– Ne bijsja, myłeńka, chocz niczka wydneńka
I misjac' chocz swityt' – win ne pomityt'.
Jasniji zirońky ljahajut' spaty, – to ż bude znaty?
Daj że ustońka pociłuwaty.