Zaspiwajmo pisni, towaryszi moji!
Zachowajmo żurbu na samim sercja dni...

Pryspiw:
Zaspiwajmo pisni, towaryszi moji!
Na żurbu woroham, na radist' Witczyni.
Zaspiwajmo pisni, towaryszi moji!
Na żurbu woroham, na radist' Witczyni.

Skyńmo smutok z duszi, łjubi towaryszi!
Zaspiwajmo pisni na rozradu sobi.

Ta zhadajmo dawnu naszu buwalszczynu,
Naszych sławnych borciw za ridnju Witczynu.

Hej, zhadajmo borciw, łycars'kych kozakiw,
Szczo pokłały żyttja za swobodu bratiw.

Naj że pisni pływut', naj hrijut' naszu hrud'!
Ws'o nam wzjały wrahy, pisni łysz ne woz'mut'.

Naj łunaje nasz spiw i pro tych kobzariw,
Szczo budyły zi snu Ukrajiny syniw.

Pomjanim Tarasa, Genija-kobzarja,
Szczo newołju terpiw za swij łjud wid carja.

Ta zhadajmo szczje tut i wes' roboczyj łjud,
Poszanujmo jeho pit krowawyj i trud!

Sława czesnym borcjam! Hańba łjutym katam!
Szczo pjut' krow jich i pit, a ne znymut' kajdan...

My ż jednajmos' usi, dity odnoj sim’ji!
A bude syła w nas, pobidymo w borbi.

A jak wże pobidym, zaspiwajem nasz hymn:
Szcze ne wmerła! – a wrah szczezne todi mow dym...
Szcze ne wmerła Ukrajina, ni sława, ni wolja,
Szcze nam bratja mołodiji usmichnet'sja dolja...