Oj tam w Bereżjanach na trawi zełenij
Łeżyt kozak, łeżyt, tjeżko poranenyj.

Biłe jeho tiło od witru zmarniło,
Od witru zmarniło, od soncja zczorniło.

Prychodyt id’nemu stara maty jeho,
Stała, zapłakała rewne bilja neho.

Nadijszła id’nemu sama myła jeho,
Stała, zapłakała rewne bilja neho.

– Ne płacz, moja myła, ne stij nadi mnoju,
Jmy chustoczku biłu, zitry krowcju moju.

Jmy chustoczku biłu, tu, szczo-s wyszywała,
Szczoby-s pam’jatała, szczo myłoho mała.

Szczoby-s pam’jatała, szczo myłoho mała,
Tam u Bereżjanach z nym sja rozpraszczała.

Oj tam w Bereżjanach mene pochowajte,
A tu Ukrajinu w newołju ne dajte.