Powijaw witer stepowyj,
Trawa sja pochyłyła,
Wpaw w boju siczowyj striłec' –
Diwczyna zatużyła.

Win buw szcze dosyt' mołodyj,
Pora łyszeń kochaty,
Win wpaw, jak toj suchyj łystok,
Powik bude łeżaty.

Łetiw horoju czornyj kruk
I żalibneńko krjacze:
– Wstawaj, kozacze mołodyj,
Twoja diwczyna płacze.

Kozak, jak ti słowa poczuw,
Z mohyły obizwawsja:
– Chody, Maruseczko, zi mnow,
Niczoho ne ljakajsja.

Piszła Marusja z kozakom,
Zemłeńka jich prykryła,
A sława wse pro nych bude,
Szczo wirno ho łjubyła.