– Podaj, diwczyno, ruczku na proszczannja,
Może, ostannij wże raz,
Pryjszła chwyłyna, czas ity do boju,
Muszu spownjaty swij nakaz.

Jak my nastupały temneńkoji noczi,
Misjac' i zori sijały.
Harmaty były, a my nastupały,
Odyn po druhomu padały.

Oj baczyw ja, baczyw ranenoho druha,
Jak upaw na zemłju szcze żywyj,
Z hrudej czerwona krow tekła rikoju,
Ostanni słowa howoryw:

– Napyszit' do bat'ka, napyszit' do mamy,
Napyszit' do łjuboji diwczyny,
Szczo ostra kulja hrud' moju probyła*
O piw do druhoji hodyny.

Napyszit' do bat'ka, napyszit' do mamy,
Napyszit' do łjuboji diwczyny,
Szczo mnja pochowały u nediłju wranci,
Piw do os'moji hodyny.

Napyszit' do bat'ka, napyszit' do mamy,
Napyszit' do łjuboji diwczyny,
Szczo wpaw za dołju i za wilnu wołju,
Za samostijnu Ukrajinu.