– Podaj, diwczyno, ruku na proszczannja,
Może, w ostannij wże raz,
Pryjszła my karta, mus jty do boju,
Muszu spownjaty prykaz.

My jszły do boju temneńkoji noczi,
De-ne-de zori sijały.
Harmaty były, a my nastupały,
Chocz oden po druhim upadały.

Baczyw ja, baczyw zranenoho druha,
Jak upaw na zemłju szcze żywym,
Z hrudej czerwona krow tekła rikoju,
Ostanni słowa howoryw.

– Napyszit' do bat'ka, napyszit' do neńky,
Napyszit' do myłoji diwczyny,
Szczo ostra kulja hrud' moju probyła
O piw do druhoji hodyny.

Ne buło ni bat'ka, ne buło ni maty,
Ne buło ni wirnoji diwczyny,
Tilky harmaty żalibno zahrały,
Jak mene w mohyłu chowały.