Zbyrawsja striłec' wid’jiżdżaty do boju
Swij kraj boronyt' wid worohiw,
Proszczawsja z matuseju duże staroju,
Prosyw dożydaty joho.

Matusja za synom wsi noczi ne spała,
Opłakuwała swoji dny,
A myła na szljach wyhljadaty chodyła,
Czekała joho do oseny.

Matusja pomerła, a myła szczasływa,
Ne żde kozaka iz wijny –
Z druhymy huljaje, wesiłlja sprawljaje,
Sydyt' wyszywaje rusznyky.

Wertajut' strilci w swoju ridnu osełju
I wslid swojich konej wedut,
A jichni matusi, żinky, nareczeni
Wże jich wyhljadaty idut.

Pidchodyt' do chaty – ne jdut' zustriczaty
"Czomu ż ne wychodyt nichto?" –
A wikna i dweri zabyti doszkamy,
Kruhom kropywoju zarosło.

Pohljanuw striłec' na syrits'ku kartynu:
"A szczo ż ja wertawsja z wijny?
Za ridnu matusju, za zradływu myłu,
Jak łew, ja borowsja z worohom".