Rozproszczawsja striłec' zi swojeju ridneju,
I pojichaw w dałeku dorohu,
Za ridnyj swij kraj, za striłec'kyj zwyczaj
Pryjnjaw bij za swoju peremohu.

A witer kołysze zełenu trawu,
Mołodyj dub na duba schyływsja,
Łystja szełestyt', wbytyj striłec' łeżyt',
Nad nym konyk joho zażurywsja.

– Oj konju, mij konju, ne stij ty daremne
I zemli ne rozkopuj kopytom,
Biży, konju mij, skaży neńci mojij,
Szczo ja łeżu u lisi zabytyj.

Chaj bat'ko i maty, i ridniji sestry,
Nechaj wony za mnoju ne płaczut',
Ja w lisi łeżu, za ridneju tużu,
Czornyj kruk nadi mnoju łysz krjacze.

Rjady za rjadamy idut' partyzany,
Do pochodu harmaty jim hrajut',
Za narodnuju czest', za znuszczannja i smert'
Wony kata usjudy karajut'.