Oj tam na hori snih sja bilije,
Tam marszyrujut' strilci siczowi.

Tam stareńkyj bat'ko okopy kopaw,
Oj baczyw win, baczyw, jak striłec' upaw.

Oj baczyw win, baczyw, jak striłec' upaw.
Prychodyt' win k nemu – a to joho syn.

– Oj synu mij, synu, dytyno moja,
Tebe poranyła kulja woroha.

Wzjaw czotyry doszky, zbyw domowynu
I rewno zapłakaw: "Synu mij, synu!"

– Oj synu mij, synu, dytyno moja,
Tebe poranyła kulja woroha.

De ż tiji strilci, szczo pozadu jdut'?
Tiło zabyrajut, na narach nesut'.

Tiło zabyrajut', na narach nesut',
Kraj syńoho morja joho chowajut'.

Kraj syńoho morja joho chowajut,
Wysoku mohyłu jim wysypajut'.

Wysoku mohyłu jim wysypajut',
Czerwonu kałynu jim posadżajut'.