Jszły strilci do boju ta j za Wkrajinu,
Kożen z nych pokynuw doma diwczynu.

Jszły strilci do boju, stały na wraha,
Wsi razom skryknuły: "Oj sława, sława!"

Tam stareńkyj bat'ko okopy kopaw,
Win baczyw zdałeka, jak striłec' upaw.

Sam sobi ne wiryw, ni oczam swojim,
Piszow podywywsja,– a to joho syn.

Nazbyraw doszczeczok, zrobyw domowynu,
I szcze raz zapłakaw: "Oj synu, mij synu!"

Pryjszow win dodomu ta j siw kraj stoła,
Pidpersja rukoju: bołyt' hołowa.

Pyta joho żinka: "Myłyj muże mij,
Czy żywe na switi syn ridneńkyj mij?"

"Oj żyje win, żyje w wysznewim sadu,
Wysoka mohyła na hrudjach jomu".