Oj kraj nywońky try diwczynońky łen rwały,
A dorohoju siczowi strilci mandżały:

– Oj pomahaj, Bih, myli diwczata, łen rwaty,
Czy pozwołyte na tij nywońci spoczyty?

– Oj czomu ż by ni, strilczyky myli, wam sisty,
Ta szcze rozkażit' pro naszych bratiw nam wisty.

– Oj wisty naszi, diwczata myli, sumneńki –
Złożyły brattja hołowy za kraj ridneńkyj.

Po tij wistońci diwczata slozy ronyły,
Siczowych strilciw, chłopciw-mołodciw, prosyły:

– Wiz'mit' nas, strilci, chłopci-mołodci, z soboju,
Chaj zastupymo ci rjady bratiw soboju.

Oj wyjszła, wyjszła stareńka maty łen rwaty,
A jeji doni woroni koni sidłaty.