Zadzweniły w cerkwi kłjuczi ne perestajuczy,
Zapłakały usususy z-pidi Ł'wowa jduczy.

Oj ne płaczte, usususy, szczo za Zbrucz idete,
Jak wam Hospod' dopomoże, to sja powernete.

A jak zajszły pid Czortkiw, na kwartyri stały,
Otamany rozkazały, szczoby ne zaspały.

Otamany rozkazały, szczoby ne zaspały,
Szczoby hostrymy nabojamy krisy ładuwały.

– Oj ładujte, chłopci, krisy, oj ładujte szwydko,
Bo wże steża daje znaty, szczo woroha wydno.

Bo wże steża daje znaty, szczo woroh wże błyz'ko,
Jide awto pancyrowe i worop’jan nyz'ko.