Sonce nyzeńko, weczir błyzeńko,
Czariwno swityt' wże misjaczeńko.

Wże swityt' misjac' i jasni zori,
Mow mak, rozsiłys' na neboskłoni.

Mow mak, rozsiłys' i ne zhasajut',
Strilci siczowi u bij ruszajut'.

Jak pryjszło swjato Preczystoj Diwy,
Strilci rozkłały wsi skorostriły.

Wże schodyt' sonce pomiż horamy,
Wże surmy surmljat' pomiż strilcjamy.

– Dmytre Witows'kyj, szczo ty hadajesz,
Szczo ty poljakiw u Ł'wiw puskajesz?!

Dmytro Witows'kyj w litak sidaje
I do Antanty win wid’jiżdżaje.

Zwidty wertaje, w łetu win hyne
I ne dowozyt', szczo pryznaczyły.

A wkljatyj woroh zibraw wsi syły,
Prosjak z Paryża kljati hałery.

Jak pryjszło swjato Preczystoj Maty,
Strilci poczały za Zbrucz stupaty.