Oj czuty, czuty striły-harmaty,
Oj czuty, czuty, bo hudut'.
Tam bytym szljachom na Ukrajinu
Siczowiji strilci idut'.

Proszczała maty swojoho syna,
A brat proszczaw swoju sestru.
Mołodyj striłec proszczaw diwczynu,
Jak widchodyw na czużynu.

Podaw ruczeńku: "Buwaj zdorowa".
A w jeji słezy potekły.
"Ne płacz, diwczyno, ta j ne żurysja,
Może, powernu szcze kołys'.

A, może, zhynu w boju wid kuli,
A ty mene ne spom’janesz,
Ne płacz, diwczyno, ta j ne żurysja,
Łysz szczyro Bohu pomołys'".

Oj idut', idut' siczowi strilci,
A zwidty idut' worohy.
Wdaryła kulja strilcja u hrudy,
Win powaływsja iz konja.

I wysypały na nim mohyłu,
A sotnyk nadpys napysaw,
Szczo w tij mohyli spoczyw nawiky
Mołodyj striłec'-powstanec'.