Oj to taja doriżeńka, szczo wede na Kruty,
De zahynuły studenty, szczob wołju zdobuty.

Worohiw stokrat tam buło, a studentiw trysta,
Do Wkrajiny w nych pałała wira j łjubow czysta.

Wony wiryły, szczo pryjde toj czas, ta chwyłyna,
Szczo postane nezałeżna nasza Ukrajina.

Swoje żyttja wsi widdały u boju zawzjatim,
Za Wkrajinu samostijnu z worohom prokljatym.

Łjutuwaw woroh skażenyj, jak łunało "Sława!",
Chocz my zhynem, ta woskresne wilnaja derżawa.

Widdaw żyttja po-herojs'ky ukrajins'kyj cwit,
Swojim wczynkom zdywuwały wony uwes' swit.

Pro wasz podwyh ne zabudem nikoły, nikoły,
Bo za wołju żyttja dały wy, naszi sokoły.