Oj na hori, na Makiwci, zozułeńka kuje,
B’jut'sja strilci na Makiwci, aż sja swit dywuje.

B’jut'sja strilci na Makiwci, aż sja swit dywuje,
A mołoda Stepaniwna rany bandażuje.

Bandażuje, zawywaje ti striłec'ki rany,
Bo to buła towaryszka szcze kraszcza wid mam'i.

Mołodaja Stepaniwna pryhnuła kałynu,
Schodjat' strilci siczowiji z hory na dołynu.

A jak zijszły na dołynu, postawały w ławu.
Szczo prohnały moskałykiw – distały pochwału.

Deń stojały, dwa stojały, na tretij upały.
W tjażkij siczi chłopci-strilci herojamy stały.

Mołodeńki, jak sokoły, Makiwku obnjały
I z sotneju siczowykiw tut na smert' stojały.

Hej łetiły czorni kruky ta j czerez Karpaty,
Nam tut, chłopci, na Makiwci wże na smert' stojaty.

Oj za cisarja, za wołju, za Wkrajinu myłu,
Wysypały na Makiwci wysoku mohyłu.

Des' wesnoju, jak kałyna cwitom naływałas',
Iszło diwcza temnym hajem, sliz'my obływałos'.

Jszła, z rozłuky załomyła ruczeńky biłeńki:
Wbyti w boju neriwnomu dwa braty ridneńki.

Ne płacz hirko, diwczynońko, myła Ukrajino,
Nawczaj ditej toji sławy, wełyka rodyno!

Hej wertaje żajworonnja, mynaje Karpaty,
I za myłym, za sokołom, płacze stara maty.

Ne płacz, ne płacz, za swobodu sokoljata wpały,
Wony sławu Ukrajini j wołju zdobuwały.

Oj ty, horo Makiwoczko, jaka ty wysoka,
A na tobi, Makiwoczko, mohyła hłyboka.

Oj, Makiwko, Makiwoczko, jaka ty zradływa,
Skilky naszych siczowykiw ty zapropastyła.

Idut', idut' pokłonytys' synam sławy j woli,
Szczo szukały Ukrajini szcze kraszczoji doli.

Oj na hori, na Makiwci, stojit' chrest wysokyj,
Na nim sydyt', sydyt', krjacze oreł syzookyj.