Za horoju, za łuhom
Chodyt' synok za płuhom,
Ore nywku ne swoju,
Dobre, szczo w swojim kraju.

Ore nywku ta j tużyt',
Bo rodyni ne służyt',
Szczo posije i zbere –
Z toho worih nasz żywe.

Sonce hrije tak myło,
Swit zołotyj załyło,
Łysz hromy na nebi b’jut',
Łjudjam spaty ne dajut'.

Stańte, koni woroni,
Bo ja łeżu w zahoni,
Je mohyły na meżi,
Szcze j do toho ne czużi.

Pidijdimo błyzeńko,
Pokłonimsja nyzeńko,
Kyńmo żmeńku kwitoczok
Na zabutyj horboczok.

Ti neznani mohyły
Budut' trawku rodyty,
Oracz sjade ta j epiczne,
J bidni duszi spom’jane.