Hej tam pry dołyni, hranatamy zrytij,
Łeżyt' ne wid nyni siczowyk zabytyj.
Hej-hej-hoja-hoja, hołowoczko moja.
Łeżyt' ne wid nyni siczowyk zabytyj,
Hej-hej-hej.

Joho biłe tiło wid witru zczorniło,
A łyczko rożewe ziw’jało, zmarniło.
Hej-hej-hoja-hoja, hołowoczko moja.
A łyczko rozcwiłe ziw’jało, zmarniło,
Hej-hej-hej.

Ne zapłacze maty ta j nad hołowoju,
Ne posadyt' m’jaty na mohyłu moju.
Hej-hej-hoja-hoja, hołowoczko moja.
Ne posadyt' m’jaty na mohyłu twoju,
Hej-hej-hej.

Ne zakuje wranci sywaja zazulja,
Zakuje z harmaty worożaja kulja.
Hej-hej-hoja-hoja, hołowoczko moja.
Zakuje z harmaty worożaja kulja,
Hej-hej-hej.

Tilky rano-wranci witry zahołosjat',
Wowky-siromanci kosty poroznosjat'.
Hej-hej-hoja-hoja, hołowoczko moja.
Wowky-siromanci kosty poroznosjat',
Hej-hej-hej.

I krow po dołyni nakryje murawa –
A sława ne zhyne, siczowaja sława.
Hej-hej-hoja-hoja, hołowoczko moja.
A sława ne zhyne, siczowaja sława,
Hej-hej-hej.