Iszow striłec' na wijnońku,
Praszczaw swoju diwczynońku:
– Praszczaj, myłeńka, czornobryweńka,
Bo ja idu w czużynu.

– Idy, idy ty, mij myłeńkyj,
Ta wertajsja domiw żyweńko,
Bo ja budu żdaty, tebe czekaty
I tebe wyhljadaty.

– Oj rad by ja żywo wernuty,
Może, mene kulja wdaryty,
Zasypłjut oczi temnoji noczi,
Tam treba spoczywaty.

Tam budu ja spoczywaty,
A ty budesz mene czekaty.
Oj ne wernu ja bilsze nikoły,
A budu łeżaty u czużim poły.

Proszczaj, praszczaj, moja myłeńka,
Ne tuży duże, mołodeńka,
Znajdesz druhoho sobi myłoho
Ta j budesz prożywaty.