Ne smije buty w nas strachu,
Ni żodnoji trywohy,
Bo w nas z "Proswity" wijs'ko je,
Szczo t'mu bere pid nohy.

Każut', szczo w switi łjudy je,
Szczo w nużdi propadajut',
A my jim radymo na se:
Nechaj knyżky czytajut'.

Bo znajte wsi, szczo knyżka nas
Do dobroho prowadyt',
I wirnym naszym druhom je,
Szczo nikoły ne zradyt'.