Oj tam u Wilchiwcjach, tam diwczyna żywe,
Wid neji, mow wid soncja, prominnja jasne b’je.
Sijajut' kari oczi, mow zori sered noczi,
Wid neji, mow wid soncja, prominnja jasne b’je.

Do toji diwczynońky chorunżyj zachodyw
I w synich oczenjatach spokij duszi wtopyw.
Czy w chati czy na poli win kljaw neszczasnij doli
I w złosty dwi rosijs'kych dywiziji rozbyw.

Teper win marszeruje w dałekuju Sybir
I oczi wse zwertaje do jasnych, jasnych zir.
Ta skilky raz win hljane, to Wilchiwec ohljane
I dywyt'sja tak sumno w synijuczyj prostir.