Oj u moho konyczeńka zołota pidkowa –
A jak sjadu, to pojidu do samoho Ł'wowa.

Hej, szcze piwni ne spiwały, ne dymyłos' z chat,
Jak my koni posidłały, na sidelce posidały,
Stały wsi pidrjad!

Pryspiw:
Hej, sidelce, w nas sidelce,
Ty, konyku, skacz –
Hej, diwczyno, serce, serce,
Diwczyno, ne płacz.

Wże pan sotnyk wyjiżdżaje, napered staje,
"Czy ochota je?" – pytaje, – toho chwałyt', toho złaje,
"Szwungu" dodaje.

"Pane sotnyk, my z toboju! – zahuły usi –
Jak do czarky, tak do boju, kriwawoho pereboju,
Dużi my j micni!"

My u bij pidem kerwawyj za swojich bratiw, –
Ne dlja poczesty, dlja sławy – my zitnem ljac'kiji ławy
Naszych worohiw.

A jak z boju nam wertaty po trudach usich –
Mut' diwczata nas witaty, ciłowaty, pryhortaty
Łycariw swojich.