Spownyłas' mira, krow bratiw,
Nełjuds'ki złoczyny katiw,
I zhańbłena narodnja czest'
Zrodyła mest', kriwawu mest'.

Naj hromy hrjanut' w naszu skrań,
Nechaj zajmet'sja w hrudjach hrań,
Nastaw wże czas, pryjszła pora:
"Urra, u bij! Urra! Urra!"

Nas kłycze zow wełykych dij,
I z krowy zrodżenych nadij,
A hordyj duch dawnych mohył
Stałyt' nam hrud' zalizom sył.

Nam ne strasznyj ni rew harmat,
Ni spysy trawłenych hromad;
Straszniszyj nam moskows'kyj knut,
Kłejmo rabiw i hańba put.

A ljażem my – woskresne hniw
Kołysznich lit, bezsmertnych dniw;
Zdrihnes' Beskyd wid naszych czet –
Zacznet'sja sprawżnij nasz benket.