W horach hrim hude, aż zemlja hude,
Zemłju sporoły harmaty.
Drożyt' zemlja, stohne wona,
Płaczut' zraneni Karpaty.

Chto żywyj, wstawaj boronyty kraj,
Szczob ne chodyt' maniwcjamy,
Ne bude tobi sumno u borbi
Miż siczowymy strilcjamy.

A chto ż to ide i pered wede?
Dywo – ce naszi diwczata:
Łyczko jak mak, kruhom kozak,
Dusza striłec'ka zawzjata.

Ne ciłujte jich – na wijni ce hrich,
Łysz obnimajte dumkamy.
Sława tym doczkam, sławnym junaczkam,
Miż siczowymy strilcjamy.