Ne pospiszajuczy, łystja zlitajuczy
Tycho ljahaje pid nohy moji...
Ja zasynajuczy, ne zabuwaju, szczo
U mene je ciłyj swit i w ńomu des' ty...
Osiń twoja... nabyrajuczy obertiw,
Dychaje chołodom w huby moji,
Ja u dołoni harjaczi zahornutyj,
Fruktowyj p’ju czaj i spiwaju tobi...

Jakby zawtra osiń ne nastała...

Meni bude mało...
Zawżdy bude mało...
Tebe bude mało...
Mało meni...

Tumany rankowi, nad mistom szcze sonnym,
Ty jakos' kazała, szczo łjubysz joho takym...
Wid tebe do mene dzwinok tełefonnyj,
Pożowkła trawa i zadumanyj dym...
Osiń twoja... nabyrajuczy obertiw,
Dychaje chołodom w huby moji,
Ja u dołoni harjaczi zahornutyj,
Fruktowyj p’ju czaj i spiwaju tobi...

Taka jak ty... swiża i ridna osiń,
I ja prytyskaju do sebe tiło twoje...
Ty prosysz sebe łjubyty... tak niżno prosysz...
Tikajut' ostanni rejsy w misto moje...