Oj u sadoczku, wynohradnyczku
Krynycja stojała.
Oj tam Hałoczka wodycju brała,
Tycheńko rozmowljała.

– Wodyce moja, ty prozoraja,
Szczo ż ja narobyła?
Oj z kym chodyła, z kym howoryła,
Toj stojit' za dweryma.

A koho ż to ja zrodu ne znała,
Z tym na rusznyczok stała.
A koho ż to ja zrodu ne widała,
Z tym na biłeńkyj stała.