Oj newolno rika rozływajet'sja.

Pryspiw:
Wynohrad, hej, krasnozelonyj.

Tam Iwańko na konyku wychyljajet'sja.
A joho otec' i neńka utiszajut'sja:
– Ne jid', synu, na wijnu ta j ne służy korołju.
Ne służy ty korołju, posłuży Bohu-carju.
Bo korol – win ne nasz, win ne żałuje nas.
Nu a car – win że nasz, win pożałuje nas.
Win pożałuje nas, win podaruje nas.
Win podaruje tobi konyczeńka u sidli.
Konyczeńka j boronu, szcze j szabelku zołotu.
Szcze j szabelku zołotu, szczob nosyty pry boku.
Szcze j szabelku zołotu, krasnu diwczynu w winku.