Pid obłaczkom jawir pochyłenyj,
Sydyt' na nim ptaszok premyłenyj.
Słuchaj, myła, jak toj ptaszok spiwa,
Że z łjubowi nicz dobra ne bywa.
Że z łjubowi, że z łjubowi
Nicz dobra ne bywa.

Cy ta łjubow je od Boha dana?
Cy łem może d’jabłom pidszeptana?
Chocz by-s ne chtiw, to musysz łjubyty,
Chocz by-s ne chtiw, proto masz terpity.
Chocz by-s ne chtiw, chocz by-s ne chtiw
Proto masz terpity.

Myła, myła, ty pokuso jedna,
Łjubyw ja tja ne rik i ne dwa.
Cy my dała ziłlja si napyty?
Ne moż, myła, nijak bez tja żyty.
Ne moż, myła, ne moż, myła,
Nijak bez tja żyty.

My worożka dawno worożyła,
Że mja zwuryt diwka czornobrywa.
Że ne budu wydiw za ńow swita,
Aż promynut moji młady lita.
Aż promynut, aż promynut
Moji młady lita.

Pid obłaczkom jawir zełenije,
Posmotr, myła, jak toj witer wije.
Może, wyrwe jeho z korinjamy.
Myła moja, szto to bude z namy?
Myła moja, myła moja,
Szto to bude z namy?