Szczo j u dwori sosonka wełyka zrosła.

Pryspiw:
Swjatyj weczir.

Koło toji sosonky Iwańko chodyw.
Iwańko chodyw, konyka wodyw.
Konyka wodyw, do konyka howoryw:
– Oj konju, konju, ja prodam tebe,
Turkam, tataram, ne swojim łjudjam.
– Ne prodaj mene, powezu tebe
U kraj wesełyj, u myr chreszczenyj.