My zustriłysja wostannje
W perszu myt' ty zrozumiw:
Łyne w zatysznij kaw’jarni
Pustocwit krasywych sliw.
Na ustach mojich preczystych
Czy ironija, czy smich
I ne treba sliw barwystych,
Ty – mij janhoł, ja – twij hrich!

Pryspiw:
Znaj, kochanyj, ja zabuła
Mrij wesełkowych zorepad!
Znowu zyma kryłom machnuła,
Wże ne cwite kochannja sad!
Znaj, kochanyj, ja szczasływa,
W serci mojim sady cwitut'!
Hromy rozłuk, striczannja zływa,
To kochannja sut'!

Prosto druzi! Jak banalno
Dawnja fraza cja zwuczyt'.
Pomirkujemo realno:
Ce hirka rozłuky myt'.
Kwity naszoho kochannja
Zamitaje biłyj snih.
I ne treba oprawdannja,
Ty – mij janhoł, ja – twij hrich!

Pryspiw (2)

Hromy rozłuk, striczannja zływa,
To kochannja sut'!