Ja choczu soncja i doszczu,
Tebe wid sebe widpuszczu,
Zakryjus' w tini samoty,
Mene ne zmożesz widnajty.
I załyszajus' w twojich snach,
A ty – w mojich sumnych pisnjach,
Miż namy hraty zabuttja,
Ty bilsze ne moje żyttja!

Pryspiw:
Ty zradyw, dumaw, szczo mynet'sja,
Ty pomyljawsja, hirko rozpłatyws'.
Probacz, ta ja je horda ptycja,
Ja ne odna, ty odyn łyszyws'! (wes' kupłet – 2)

Żahucza pomsta ne dlja nas,
A bil rozłuk zahojit' czas,
Mynułe z pam’jati zitry,
Szczo "łjubysz" – bilsz ne howory.
Łysty kochannja ja spałju,
Za witrom popił rozpuszczu,
Rozwiju tuhu i peczal,
Tobi załyszu tilky żal!

Pryspiw

Ty skałamutyw dżereło,
Jake w sobi łjubow nesło,
Widczuwszy prysmak hirkoty,
Chotiw kochannja widnajty.
Ty u majbutnje zahljadaw,
Ta tam mene ne widszukaw.
Dlja mene wże tebe nema,
Zabud' mene, łjubow moja!

Pryspiw

Ty odyn łyszyws'...