Kyjiw i Łwiw

Tycho spokijno żyła ja u Łwowi,
Ridnyj dim i druziw tepło,
Kawa, robota, duszewni rozmowy,
Ta czohos zamało buło.
Jakos uweczeri siła ja w pojizd
I win u stołycju widwiz mene.
Kajatys pizno, ja znaju zalizno,
Szczo maje buty – te ne myne!

Pryspiw:
Kyjiw i Łwiw – mista neprosti,
Z nymy dwoma u serci żywu!
Kyjiw i Łwiw u mojemu żytti –
Dwa berehy miż jakymy pływu!

W kożnomu misti starezni derewa
Dobre znajut istoriji ruch.
Syłu i mużnist wzjała ja wid Łewa,
A wid Kyja – swobody duch.
Nytkoju zw’jażu, hołkoju szyju
Zachidne j schidne korinnja swoje.
Czy wliwo, czy wprawo powernu ja szyju –
Wse tut najkraszcze, wse tut moje!

Pryspiw

Kyjiw i Łwiw – dwa berehy!

Pryspiw (2)

Dwa berehy miż jakymy pływu!