Załyszytys soboju

Ja syłoju swojeju
Znow mirjaju kohos,
Ja wołeju swoje
Znow wiruju u szczos,
Ja pidu bez upynu,
Poky syła je,
Szczob czuże zerno zibraty
I zasijaty swoje!

Pryspiw:
Sered tysjacz steżyn
I dałekych dorih
Ja idu łysze odnoju!
Daj że, dołe, meni
U twojemu wohni
Załyszytysja soboju!

Chaj syłoju mojeju
Nap’jutsja nemiczni sercja,
Ja z wiroju swojeju
Budu żyty do kincja.
Znaju, chtos mene osudyt,
A komus ja wse odno,
Ałe chtos pide j za mnoju
I zbere moje zerno!

Pryspiw

Załyszytysja takoju,
Jak ja je! Jak ja je! Jak ja je...