Dusza pałaje, a hory dymljat',
Szwydkoju wodoju napytys' j sp’janity...
Wtopytys' u wyriji ptachiw...

Chocz by j wmerty – znaty b z kym –
Z ridnym łehsze zemłju hryzty,
Chocz by j żyty – ta ne z tym,
Chto b chotiw tebe zhnojity!

Wyrij zawmyraje...
W nebi mertwa zhraja...

Ruky meni... kryła meni...
Widriż...