Wykonawca: Marija Burmaka
Słowa i muzyka: Марія Бурмака |
Ja wtomyłas' wid cych rewołjucij,
Porosła połynom doroha,
Po dorozi sijet'sja popił,
A w slidach prorostajut' kwity.
Ja słowa załyszu na potim,
Ja łjubłju jak smijut'sja dity
I jak kwitamy pachne postil.
Dosyt' z mene cych rewołjucij!
Ja wtomyłas' wid cych rewołjucij
I prytruszeni sonjacznym pyłom
Chaj doszczi po asfaltu łysz lljut'sja,
Perepysujut' wse "nabiło".
Ja zapłaczu – znaczyt' zapłaczu,
Wse odno todi zasmijusja
I nareszti usich probaczu.
Dosyt' z mene cych rewołjucij! (2)
Ja wtomyłas' wid cych rewołjucij,
Szczo takymy ne je nasprawdi,
Szczo takymy daremno łysz zwut'sja,
Ja sama sobi budu prawda.
Howorimo pro szczos' inaksze,
Ja niczoho wże ne bojusja,
Łysze trochy, napewno, falszi.
Dosyt' z mene cych rewołjucij! (2)
Ja wtomyłas' wid cych rewołjucij,
Porosła połynom doroha,
Po dorozi sijet'sja popił,
A w slidach prorostajut' kwity.
Ja słowa załyszu na potim,
Ja łjubłju jak smijut'sja dity
I jak kwitamy pachne postil.
Dosyt' z mene cych rewołjucij!.. (4)