Twoji łysty spaływ (ty tak bażała!),
Ta popił z nych za witrom ne pustyw.
Dusza zitchnuła newymownym żałem,
Szczo ne zberih łystiw twojich – prosty...

Ja jich spaływ u serci, nacze w horni,
A ty błahajesz slizno: "Powerny!"
O ti łysty łjubowi nepowtorni!
Spiwoczi ptachy, posłanci wesny!..

...Twoji łysty, jak feniks, ożywajut'
U serci z popełu. Ta ne błahaj:
Stari łysty zhorili ne wertajut'...
Pyszy nowi! Pyszy... j ne nadsyłaj!..