Służyw kozak pry wijs'ku,
Maw rokiw dwadcjat' try,
Łjubyw win diwczynońku
I z syrom pyrohy.
Czy z syrom, czy bez syru,
Czy z biłoji muky,
Czy tepli, czy chołodni,–
Aby łysz pyrohy!

Hej, czuła, czuła, czuła,
Hej, czuła, czuła ty,
Czy tepli, czy chołodni,–
Aby łysz pyrohy!

Iszow kozak nad Sanom,
Kwituczi berehy,
Nadybaw tam diwczynu,
Szczo nesła pyrohy.
– Diwczyno, diwczynońko,
Czy znajesz moji sny?
Czy znajesz, szczo ja łjubłju
Iz syrom pyrohy?

Diwczyna jak poczuła
Kozac'ki mriji-sny,
To zaprosyła chłopcja
Na tepli pyrohy.
Piszły wony do lisu
Ta j siły, jak mohły.
Wona joho ciłuje,
A win jist' pyrohy!

I raptom, jak na łycho,
Napały worohy,
Zabrały diwczynońku,
A z neju pyrohy.
Jak krykne kozaczeńko:
– Pobijtesja bidy!
Berete diwczynońku –
Ostawte pyrohy!

Kozak maw dowhi nohy,
Nahnaw win worohiw,
Widbyw win diwczynońku
J makitru pyrohiw.
A potim kozaczeńka
Do szłjubu poweły.
Teper win maje żinku
I z syrom pyrohy!