Zadumaw ja żenytysja,
Zachtiw żinku maty.
Ne wrodyło meni sino –
Niczym zymuwaty.

Hreczanoji połowy
Ta j ne schocze jisty,
A jaczminna z hostjukamy,
Bude w zuby lizty.

Zadumaw ja żenytysja,
Szczo komu do toho?
Ne chwataje desjat' hroszej
Do piwzołotoho.

Desjat' hroszej maju,
A p’jat' pozyczaju.
Ta pojidu na Wkrajinu,
De diwczynu maju.

Oj wwijszow że ja do chaty,
Każut' meni sisty.
Dajut' meni barabołju
Nełupłenu jisty.

Ja na tuju barabołju
Skosa pohljadaju.
Na połyci warenyci,
Ja na nych morhaju.

Najiłysja baraboli,
Poljahały spaty,
Ja za tiji warenyci
Ta j piszow iz chaty.

Pojiw że ja warenyky,
Swyni – warenyci,
Perewernuw makiterku
W sinjach na połyci.

Ne popaw ja na dorohu
Ta w stowp hołowoju,
A swekrucha, stara suka,
Zwercha kocjuboju.

Bih że ja czerez typ,
Czerez try horody,
Zapłutawsja w kabaczynnja,
Narobyw ja szkody.

Bih że ja czerez lis
Ta j ne ohljadawsja,
A za mnoju łysyj bis
Z makohonom hnawsja.

Bih że ja czerez haj
Ta j ne ohljadawsja,
Jak udaryw mene cipom,
Aż ja zasmijawsja.

Ne toho meni stało smiszno,
Szczo win mene ta j zabyw,
A toho meni stało smiszno,
Szczo byjak perebyw.

Bih że ja czerez tyn,
Czerez perełazy,
Jak udaryt' mene cipom
Szczos' zo sztyry razy.

I, zdajet'sja, ne bołyt',
I ne możu wstaty,
Koły b meni pidwestys',
Pidu pozywaty.

Zadumaw ja żenytysja,
A teper ne budu:
Nechaj czort iz diwczat
Strojit' chałabudu.